14 Ekim 2009 Çarşamba

K-ON!



Uzun zamandır yazmam gereken anime tanıtımını şimdi yapıyorum. K-ON anime izleyenlerin birkaç ay önce hayranlıkla takip ettiği yapımlardan biriydi. Konu kısaca ergenlik çağındaki birkaç kızın okullarında bir müzik klübü oluşturmasından ibaretti. Ama benzer animelere nazaran bunda aşk olmaması sanırım benim için K-ON'u diğerlerinden bir adım öne çıkarır. Çünkü bilirsiniz, ergenlik döneminde yaşanan aşklar saçmadır. :D Ha tabi aşk yok dedik ama başrolümüz Yui'nin her gece yatağını paylaştığı bir gitarı vardı. :P

Karakterlere bakacak olursak;
Hirasawa Yui, oldukça saf, aşırı sakar, her türlü yola gelen, aklı bir karış havada olan bir başrol. Okulda klüp arayışında olan, ve K-ON'a biraz isteksizce katılan ve hayatının elektrogitar çalmaya adayan bir karakter.
Akiyama Mio, aşırı utangaç ve korkak, ama derslerinde ve bass gitar çalmada bir o kadar usta olan, düşünceli, anlayışlı ve solak olan ve grubun ayağı yere basan karakteri. En çok sevdiğim karakter.
Ritsu, hırçın, bazen düşüncesiz, canı nasıl istiyorsa öyle yaşayan, gitar çalamadığı için bateri üzerinde yoğunlaşan, aynı zamanda grubun lideri olan manyak kız. Her daim seviyoruz onu da.
Kotobuki Tsumugi, ultra zengin aileye sahip olduğu için kendini her ortamda rahat hissedemeyen ve normal bir kız gibi hissetmek isteyen, klavyede rakip tanımayan, çay ve keklerini tatmak istediğimiz eşsiz insan.
Azusa, gruba sonradan dahil olan, yetenek bakımından belki de grubun en iyisi, tatlılıkta Mio'yu bile kıskandıran, biraz ciddi biraz moe olan şeker kız.
Bunlar haricinde cool bir senseimiz var, orta seviye rocker modunda taş ötesi. Ama aşk hayatında başarısız nedense. Yui'nin çocukluk arkadaşı da önemli bir yan karakter, hemen hemen her bölümde görüyoruz onu da. Bir de Yui'nin kızkardeşi var ki anlatmak için tek kelime yeterli; kusursuz.

Anime bu kızların klüp kurup sabahtan akşama kek yiyerek çay içmelerinden ibaret. Zaten kulübün adına da "Okul Sonrası Çay Zamanı" gibisinden saçma bir isim veriyorlardı. Genelde Yui saf olduğu kadar cahil olduğundan her bölüm yeni birşeyler öğreniyor. Ama sonunda gitar çalmayı gayet iyi beceriyor. Mio izleyenlerin en sevdiği karakter, fakat aşırı korkak ve utangaç olması ilk başlarda komik görünse de sonradan sıkmaya başlıyor. Yine animenin en güzel sahneleri Mio'nun olduğu sahneler. Ritsu çılgın bir kız, kimse onun gibi kapı açamaz, o yüzden gece yarısı bile olsa kapımızı çalsın istiyoruz. Mugi çok sessiz ama diğerlerine göre oldukça olgun kalıyor. Ha abes kaçmıyor ama daha çok ses çıkarsın istiyoruz. Azusa ise geldiği gibi hayran bırakıyor kendine, yeni sezonda daha çok görmek istiyoruz onu.

Animenin rakiplerine nazaran aşk konusunu hiç ele almaması çoğu izleyicinin seriye aşırı bağlanmasına yarar sağladı. Animeye aşk katsalardı, çok daha bayık ve zevksiz birşey olacaktı. En azından ilk sezon için durum böyle. Ama ikinci sezonda aşk mevzuunun kesinlikle geleceğini düşünüyorum. Ayrıca aşk mevzuu rakip müzik grubu ile yaşanacak gibisinden bir his var içimde.

Animenin açılış ve kapanış müzikleri harika, ayrıca bazı bölümler sahnede söyledikleri parçalar da enfes. Fakat şarkı sözleri çok çocukça kaçmış. Biraz daha olgun sözler olabilirlerdi. Şarkıları genelde Mio ve Yui'nin seiyuları seslendiriyor. Başarılı buldum ben.

Çizimler garip, yani bu anime türü için normal sayılabilir tabii ama çok fazla şeyler beklememek lazım. Şirin bir tarzda diyelim. Çoğu zaman bana Kannagi'yi hatırlatıyor.

Son olarak, hayattan kesitler, okul muhabbetleri, ve bu tarz çok da büyük amacı olmayan serilerden hoşlanıyorsanız, animenin notu 9/10 civarlarında.
Yok ben daha çok aksiyon severim sevmem böyle şeyleri derseniz de en az 6-7/10 da sizin notunuz. Kısa bir seri olduğu için herkesin izlemesi tavsiyemdir.

Birkaç da resim koyayım tam olsun.







Hani derseniz ki bunu izledim, buna benzer birşeyler arıyorum, size tavsiyem bundan kat be kat iyi olan Beck animesini izlemenizdir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder